VOORBIJE ACTIVITEITEN
Boekenbeurs 11 november opnieuw groot succes!
De boekenbeurs in PC De Craeye in deelgemeente Passendale mocht opnieuw heel veel enthousiaste bezoekers ontvangen!
Hieronder een aantal sfeerbeelden.
Hieronder een aantal sfeerbeelden.
Schrijfwedstrijd editie 2024: Erfgoedthema ‘Thuis’
Woensdagavond 8 mei genoten ruim 100 personen, jongeren met hun ouders en grootouders, leerkrachten en bestuursleden van de heemkring, in het Zonnerad van de proclamatie van onze schrijfwedstrijd. Opnieuw deden de scholen De Biesweide uit Beselare, De Regenboog uit Geluveld, De Fontein uit Passendale en De Wijzer uit
Zonnebeke aan de wedstrijd deel.
We ontvingen 78 werkjes geschreven door 92 leerlingen.
Bestuurslid Eddy Lesage opende met een welkomstwoordje, waarna schepen Joachim Jonckheere het belang van erfgoed toelichtte. Bijzonder aangenaam was dat de schepen zijn toespraak voor een jeugdig publiek had aangepast en er was ook meteen een hilarisch moment. Op zijn vraag wat het woord ‘erfgoed’ betekende, kwam van een jong meisje het oprechte en ontwapenende antwoord: een restaurant in Wervik. Vrolijkheid alom en onze
schepen gaf ruiterlijk toe iets te hebben bijgeleerd.
Daarna was het de beurt aan Annelies Druart, lerares Nederlands te Ieper en van in het begin ons vast hoofd van de jury. Na wat uitleg over hoe we bij de jurering van al die werkjes tewerk gaan, kwam de eigenlijke proclamatie. Per deelnemende klas in alfabetische volgorde riep Annelies telkens de drie winnaars van de boekenbonnen van 20 euro uit. Dan werd het spannend voor diegenen die hun naam nog niet gehoord hadden maar die toch overtuigd
waren een degelijk stukje te hebben geschreven. We hadden inderdaad nog een tweede prijs en een eerste prijs, respectievelijk een boekenbon van 30 en van 40 euro. De tweede prijs ging naar Charlotte Demeyere voor haar werkje ‘Het Mysterie van de meubelen’ en de eerste prijs was voor Nel Depuydt met ‘De verdwijning van het kindeke
Jezus’. Dat laatste stukje las Annelies met warme stem voor, de jonge auteur glunderde terecht.
Traditiegetrouw sloten we de proclamatie af met een optreden van een goochelaar en een receptie. Al hadden sommigen die goochelaar al verschillende keer aan het werk gezien, hij bleef zijn publiek verbazen en de sfeer zat er deze keer bijzonder goed in.
Via volgende link vindt u een boekje waarin we alle ontvangen werkjes gebundeld hebben.
Zonnebeke aan de wedstrijd deel.
We ontvingen 78 werkjes geschreven door 92 leerlingen.
Bestuurslid Eddy Lesage opende met een welkomstwoordje, waarna schepen Joachim Jonckheere het belang van erfgoed toelichtte. Bijzonder aangenaam was dat de schepen zijn toespraak voor een jeugdig publiek had aangepast en er was ook meteen een hilarisch moment. Op zijn vraag wat het woord ‘erfgoed’ betekende, kwam van een jong meisje het oprechte en ontwapenende antwoord: een restaurant in Wervik. Vrolijkheid alom en onze
schepen gaf ruiterlijk toe iets te hebben bijgeleerd.
Daarna was het de beurt aan Annelies Druart, lerares Nederlands te Ieper en van in het begin ons vast hoofd van de jury. Na wat uitleg over hoe we bij de jurering van al die werkjes tewerk gaan, kwam de eigenlijke proclamatie. Per deelnemende klas in alfabetische volgorde riep Annelies telkens de drie winnaars van de boekenbonnen van 20 euro uit. Dan werd het spannend voor diegenen die hun naam nog niet gehoord hadden maar die toch overtuigd
waren een degelijk stukje te hebben geschreven. We hadden inderdaad nog een tweede prijs en een eerste prijs, respectievelijk een boekenbon van 30 en van 40 euro. De tweede prijs ging naar Charlotte Demeyere voor haar werkje ‘Het Mysterie van de meubelen’ en de eerste prijs was voor Nel Depuydt met ‘De verdwijning van het kindeke
Jezus’. Dat laatste stukje las Annelies met warme stem voor, de jonge auteur glunderde terecht.
Traditiegetrouw sloten we de proclamatie af met een optreden van een goochelaar en een receptie. Al hadden sommigen die goochelaar al verschillende keer aan het werk gezien, hij bleef zijn publiek verbazen en de sfeer zat er deze keer bijzonder goed in.
Via volgende link vindt u een boekje waarin we alle ontvangen werkjes gebundeld hebben.
Boek van Kurt Ravyts, WIT ZWART OF VELE TINTEN GRIJS?, onder grote belangstelling voorgesteld.
Vrijdag 15 maart 2024. Een volle theaterzaal van OC De Leege Platse in Beselare voor de voorstelling van het nieuwe boek van Kurt Ravyts. In het publiek inwoners van Beselare, Zonnebeke, Passendale, maar ook van ver daarbuiten. Ook na meer dan 80 jaar blijven prangende vragen onbeantwoord, zoeken kinderen en kleinkinderen antwoorden.
Na het succes van “Burgeroorlog in het dorp. De razzia van 23 juli 1944 en haar nasleep”, het eerste boek van Kurt Ravyts, bleven nog zoveel vragen onbeantwoord, kwamen zoveel nieuwe elementen aan het licht, dat de auteur besliste om een volgend boek te schrijven waarin hij een aantal zaken verder uitspitte. Het ene puzzelstukje leidde naar een volgend en uiteindelijk wordt het een reeks van vier boeken, waarbij niet alleen de oorlogssituatie en de nasleep ervan in Beselare onderzocht wordt, maar in de volledige regio.
In zijn welkomstwoord dankt Charles Bayart, de voorzitter van de Zonnebeekse Heemvrienden, allen die bijgedragen hebben aan het welslagen van dit nieuwe project. Het tweede boek is al geschreven en kan nu verder afgewerkt worden. De publicatie wordt voorjaar 2025 verwacht.
Kurt Ravyts: waardigheid en respect
In zijn inleiding dankt Kurt Ravyts op zijn beurt de Zonnebeekse Heemvrienden voor hun waardevolle ondersteuning en inbreng, in het bijzonder voorzitter Charles Bayart.
Hij schetst de aanleiding tot het schrijven van de nieuwe reeks: toestemming krijgen om de strafdossiers van de toenmalige Krijgsraden en Krijgshoven in te kijken. Het waren zij die tussen 1944 en 1950 ettelijke duizenden van collaboratie betichte Belgen juridisch hebben beoordeeld en desgevallend aan hun rechtspraak hebben onderworpen.
De documenten brachten de auteur op het spoor van vergelijkbare acties in Woesten, mogelijks van dezelfde mensen, een dorp dat tijdens en na de bezetting de weinig flatterende naam ‘Klein Berlijn’ kreeg omwille van de activiteiten van de oorlogsburgemeester en zijn medestanders. Het spoor leidde ook naar Ieper, waar Rex leider Leon Degrelle kind aan huis was bij een Ieperse familie.
Hoofdstuk na hoofdstuk ontrafelt Ravyts de beweegredenen van collaborateurs en verzetsmensen. Hij kon hierbij niet alleen de processtukken bestuderen, maar hij kreeg ook de persoonlijke archieven van de protagonisten.
Zijn talrijke gesprekken en diepgaand onderzoek, leiden hem ertoe het publiek uit te nodigen om stil te staan bij de vraag hoe zij gehandeld zouden hebben mochten ze in de schoenen van de betrokkenen gestaan hebben. Zouden ze gekozen hebben voor Wit? Voor Zwart? Of zijn er toch veel tinten Grijs?
Hij eindigt met de woorden: “We staan soms allemaal rug tegen rug, met het gezicht van elkaar afgewend. Maar rug tegen rug is uiteindelijk ook dicht bij elkaar. Dicht bij elkaar in onze menselijkheid om te kunnen falen, maar ook dicht bij elkaar in onze menselijkheid om elkaar opnieuw de hand te reiken.”
Brecht Schotte: onderzoek van de archieven is doorslaggevend
Brecht Schotte is de initiatiefnemer van Klein Engeland, The Secret War Museum in Klerken.
Hij licht toe hoe hij als kind geboeid was door de gesprekken met zijn grootvader en hoe zijn onderzoek en het museum hier het resultaat van zijn.
Hij stelt vast dat het oorlogsverleden, meer dan 80 jaar later, nog bij zeer veel mensen niet verteerd is. Hoe de collaboratie van een kleine groep mensen zo doorweegt op hoe door sommigen naar de Tweede Wereldoorlog gekeken wordt. Ook hij wijst op het belang van nuance, op de noodzaak om wetenschappelijk onderzoek te doen en geen conclusies te trekken uit persoonlijke herinneringen. Die zijn immers vaak gekleurd of zien slechts die elementen waar de betrokkene kennis van had.
Hij looft Kurt Ravyts omdat hij zich bij het onderzoek naar het verleden steunt op de beschikbare bronnen en niet op de verhalen.
Schotte vertelt hoe zijn zoon, die in het zesde leerjaar zit, later ook geschiedenis wil studeren en voor een schoolopdracht historicus Bruno De Wever interviewde. Op de vraag: wat is de kernopdracht van een historicus, antwoordde die: de waarheid zoeken.
In het zoeken naar de waarheid leveren de boeken van Kurt Ravyts een belangrijke bijdrage.
Koen Meersseman: een sereen getuigenis over Wit en Zwart
Koen Meersseman kreeg de zaal muisstil met zijn sereen getuigenis over wat collaboratie, verzet en vermeend verraad met een familie kunnen doen.
Centrale figuur is de overgrootvader van Meersseman, Celest Cools. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij actief in de landbouwcommissie. Dat maakte hem verdacht. Toen een Britse parachutist op de Keiberg landde en Celest toevallig in de omgeving was, werd hij niet alleen weggestuurd, er werd een aanklacht van verklikking tegen hem opgemaakt toen de Brit door de Duitsers aangehouden werd. Gelukkig waren er ook veel getuigen die het opnamen voor Celest. De klacht werd uiteindelijk niet bewezen geacht maar kwam in 1944 weer tevoorschijn.
Celest zette zich in voor de landbouwers, hielp hen om zich tegen dieven te beschermen en dat werd zeer gewaardeerd. In april 1944 werd hij door de oorlogsburgemeester aangesteld als schepen ook al had hij geen lidkaart van Duitsgezinde verenigingen.
Op 31 juli 1944 was het hof van zijn schoonouders, naast het zijne, de plek waar zich de beruchte razzia afspeelde.
Tijdens deze razzia werd de familie geschopt en geslagen, velen werden opgepakt, ook op andere plaatsen in Passendale en Beselare. Marcel, Henri en Rachel werden naar de concentratiekampen gestuurd. Marcel en Henri overleefden dit niet. Rachel kwam na een lange tocht van ontberingen uiteindelijk terug.
Celest werd door de schoonfamilie als schepen aangesproken om tussen te komen. Ook de burgemeester probeerde de mensen terug vrij te krijgen. Helaas zonder succes.
Dankzij het onderzoek van Kurt Ravyts weten we intussen dat Rachel en Marcel beiden deel uitmaakten van het Partizanenleger. Celest moet op de hoogte geweest zijn dat men in de hoeve naast de zijne verzetsstrijders, munitie, briefwisseling verspreidde en andere activiteiten uitvoerde gelinkt aan het verzet. Het is bewezen dat hij daar nooit actie tegen ondernomen heeft.
In 1944 echter, werd al snel richting Celest gekeken. Het moest wel Celest geweest zijn die de schoonfamilie had overgedragen.
Op 7 september 1944 werd Celest Cools opgevorderd in het gemeentehuis. Hij keerde niet meer naar huis terug. Valeer, de oudste zoon, trok naar het gemeentehuis om informatie te krijgen. Hij vernam dat de witte brigade zijn vader opgepakt had en dat hij zwaar gestraft zou worden. Terug thuis, vertelde zijn moeder hem dat de hoeve als strafmaatregel afgebrand zou worden. Moeder, Robert en Valeer bleven de hele nacht angstig wachten en die angst hebben ze heel hun leven meegedragen. Gelukkig gebeurde er niets.
Het is opmerkelijk hoe ook de verklaringen van zijn schoonfamilie tegenover Celest veranderden doorheen de tijd. Aanvankelijk waren er directe beschuldigingen die uiteindelijke afzwakten tot vermoedelijk of misschien…, een andere broer Jerome en andere getuigen namen het dan ook weer op voor Celest.
Uiteindelijk werd Celest veroordeeld tot 1 jaar gevangenisstraf. Celest werd verbannen uit Zonnebeke maar kwam al snel in de voorkamer verdoken terug. Hij werd later in ere hersteld. De familie zweeg en zwoegde verder gebukt onder veel verdriet.
Voor Meersseman is het duidelijk: van horen zeggen zijn al veel leugens verteld en ieder verhaal is gekleurd. Mochten we allemaal dezelfde kleur hebben, dan zou de wereld er ook zeer grijs uitzien. Het is eigen aan de mensheid, maar hij kijkt liever naar een toekomst met al de kleuren van een regenboog.
Hij sluit zijn aangrijpend getuigenis af met deze woorden: “Ik wil dan ook oprecht mijn dank uitspreken voor de objectieve verwerking van de twee kanten in mijn familieverhaal en hoe deze twee verhalen binnen één familie op één of andere manier uiteindelijk toch niet met elkaar verbonden zijn. Dat kan u zelf lezen in dit boek want dat is niet van horen zeggen.”
In 2024 en 2025 zal de Cel WO2 uit Zonnebeke samen met het gemeentebestuur op alle locaties voor de 20 politieke slachtoffers uit de kampen een struikelsteen (Stolperstein) neerleggen.
Ingrid Vandepitte: samen verder gaan
Burgemeester Ingrid Vandepitte sluit de avond af met eigen indrukken en herinneringen.
Wie in de Westhoek geboren is, groeit op met de herinneringen aan de Groote Oorlog. De oudere generatie hoorde de verhalen uit eerste hand, van een grootvader, een grootmoeder, een oudoom. Velen kennen en herkennen de stilte en de verre blik in de ogen van wie het meemaakte.
Twintig jaar later kwam de Tweede Wereldoorlog. Gruwelijk zoals de eerste. De littekens die deze oorlog maakte, zijn voor velen onder ons nog altijd niet geheeld.
Zij besluit: “We hebben vanavond gehoord hoe verzet en collaboratie blijven nazinderen. Het zijn stuk voor stuk sereen gebrachte verhalen, respectvol voor wie ze meemaakte, niet oordelend en al helemaal niet veroordelend. Zo hoort het ook.
Het zijn verhalen die ons doen stilstaan bij wie we zijn, bij de beslissingen die we nemen, bij de consequenties die soms aan onze intenties ontsnappen.
Menselijke verhalen vooral.
Getuigenissen en boeken zoals deze, maken het mogelijk om de bladzijde om te slaan, om verder te gaan, om SAMEN verder te gaan in een tijd die niet meer de tijd van TOEN was.”
Ingrid Vandepitte overhandigde het eerste exemplaar van het boek officieel aan de auteur en de voorzitter van de Heemkring.
De avond werd afgesloten met een signeersessie door de auteur. Wie het boek vooraf bestelde, kon het meenemen. Bij een drankje konden de aanwezigen herinneringen ophalen en ervaringen uitwisselen.
Na het succes van “Burgeroorlog in het dorp. De razzia van 23 juli 1944 en haar nasleep”, het eerste boek van Kurt Ravyts, bleven nog zoveel vragen onbeantwoord, kwamen zoveel nieuwe elementen aan het licht, dat de auteur besliste om een volgend boek te schrijven waarin hij een aantal zaken verder uitspitte. Het ene puzzelstukje leidde naar een volgend en uiteindelijk wordt het een reeks van vier boeken, waarbij niet alleen de oorlogssituatie en de nasleep ervan in Beselare onderzocht wordt, maar in de volledige regio.
In zijn welkomstwoord dankt Charles Bayart, de voorzitter van de Zonnebeekse Heemvrienden, allen die bijgedragen hebben aan het welslagen van dit nieuwe project. Het tweede boek is al geschreven en kan nu verder afgewerkt worden. De publicatie wordt voorjaar 2025 verwacht.
Kurt Ravyts: waardigheid en respect
In zijn inleiding dankt Kurt Ravyts op zijn beurt de Zonnebeekse Heemvrienden voor hun waardevolle ondersteuning en inbreng, in het bijzonder voorzitter Charles Bayart.
Hij schetst de aanleiding tot het schrijven van de nieuwe reeks: toestemming krijgen om de strafdossiers van de toenmalige Krijgsraden en Krijgshoven in te kijken. Het waren zij die tussen 1944 en 1950 ettelijke duizenden van collaboratie betichte Belgen juridisch hebben beoordeeld en desgevallend aan hun rechtspraak hebben onderworpen.
De documenten brachten de auteur op het spoor van vergelijkbare acties in Woesten, mogelijks van dezelfde mensen, een dorp dat tijdens en na de bezetting de weinig flatterende naam ‘Klein Berlijn’ kreeg omwille van de activiteiten van de oorlogsburgemeester en zijn medestanders. Het spoor leidde ook naar Ieper, waar Rex leider Leon Degrelle kind aan huis was bij een Ieperse familie.
Hoofdstuk na hoofdstuk ontrafelt Ravyts de beweegredenen van collaborateurs en verzetsmensen. Hij kon hierbij niet alleen de processtukken bestuderen, maar hij kreeg ook de persoonlijke archieven van de protagonisten.
Zijn talrijke gesprekken en diepgaand onderzoek, leiden hem ertoe het publiek uit te nodigen om stil te staan bij de vraag hoe zij gehandeld zouden hebben mochten ze in de schoenen van de betrokkenen gestaan hebben. Zouden ze gekozen hebben voor Wit? Voor Zwart? Of zijn er toch veel tinten Grijs?
Hij eindigt met de woorden: “We staan soms allemaal rug tegen rug, met het gezicht van elkaar afgewend. Maar rug tegen rug is uiteindelijk ook dicht bij elkaar. Dicht bij elkaar in onze menselijkheid om te kunnen falen, maar ook dicht bij elkaar in onze menselijkheid om elkaar opnieuw de hand te reiken.”
Brecht Schotte: onderzoek van de archieven is doorslaggevend
Brecht Schotte is de initiatiefnemer van Klein Engeland, The Secret War Museum in Klerken.
Hij licht toe hoe hij als kind geboeid was door de gesprekken met zijn grootvader en hoe zijn onderzoek en het museum hier het resultaat van zijn.
Hij stelt vast dat het oorlogsverleden, meer dan 80 jaar later, nog bij zeer veel mensen niet verteerd is. Hoe de collaboratie van een kleine groep mensen zo doorweegt op hoe door sommigen naar de Tweede Wereldoorlog gekeken wordt. Ook hij wijst op het belang van nuance, op de noodzaak om wetenschappelijk onderzoek te doen en geen conclusies te trekken uit persoonlijke herinneringen. Die zijn immers vaak gekleurd of zien slechts die elementen waar de betrokkene kennis van had.
Hij looft Kurt Ravyts omdat hij zich bij het onderzoek naar het verleden steunt op de beschikbare bronnen en niet op de verhalen.
Schotte vertelt hoe zijn zoon, die in het zesde leerjaar zit, later ook geschiedenis wil studeren en voor een schoolopdracht historicus Bruno De Wever interviewde. Op de vraag: wat is de kernopdracht van een historicus, antwoordde die: de waarheid zoeken.
In het zoeken naar de waarheid leveren de boeken van Kurt Ravyts een belangrijke bijdrage.
Koen Meersseman: een sereen getuigenis over Wit en Zwart
Koen Meersseman kreeg de zaal muisstil met zijn sereen getuigenis over wat collaboratie, verzet en vermeend verraad met een familie kunnen doen.
Centrale figuur is de overgrootvader van Meersseman, Celest Cools. Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij actief in de landbouwcommissie. Dat maakte hem verdacht. Toen een Britse parachutist op de Keiberg landde en Celest toevallig in de omgeving was, werd hij niet alleen weggestuurd, er werd een aanklacht van verklikking tegen hem opgemaakt toen de Brit door de Duitsers aangehouden werd. Gelukkig waren er ook veel getuigen die het opnamen voor Celest. De klacht werd uiteindelijk niet bewezen geacht maar kwam in 1944 weer tevoorschijn.
Celest zette zich in voor de landbouwers, hielp hen om zich tegen dieven te beschermen en dat werd zeer gewaardeerd. In april 1944 werd hij door de oorlogsburgemeester aangesteld als schepen ook al had hij geen lidkaart van Duitsgezinde verenigingen.
Op 31 juli 1944 was het hof van zijn schoonouders, naast het zijne, de plek waar zich de beruchte razzia afspeelde.
Tijdens deze razzia werd de familie geschopt en geslagen, velen werden opgepakt, ook op andere plaatsen in Passendale en Beselare. Marcel, Henri en Rachel werden naar de concentratiekampen gestuurd. Marcel en Henri overleefden dit niet. Rachel kwam na een lange tocht van ontberingen uiteindelijk terug.
Celest werd door de schoonfamilie als schepen aangesproken om tussen te komen. Ook de burgemeester probeerde de mensen terug vrij te krijgen. Helaas zonder succes.
Dankzij het onderzoek van Kurt Ravyts weten we intussen dat Rachel en Marcel beiden deel uitmaakten van het Partizanenleger. Celest moet op de hoogte geweest zijn dat men in de hoeve naast de zijne verzetsstrijders, munitie, briefwisseling verspreidde en andere activiteiten uitvoerde gelinkt aan het verzet. Het is bewezen dat hij daar nooit actie tegen ondernomen heeft.
In 1944 echter, werd al snel richting Celest gekeken. Het moest wel Celest geweest zijn die de schoonfamilie had overgedragen.
Op 7 september 1944 werd Celest Cools opgevorderd in het gemeentehuis. Hij keerde niet meer naar huis terug. Valeer, de oudste zoon, trok naar het gemeentehuis om informatie te krijgen. Hij vernam dat de witte brigade zijn vader opgepakt had en dat hij zwaar gestraft zou worden. Terug thuis, vertelde zijn moeder hem dat de hoeve als strafmaatregel afgebrand zou worden. Moeder, Robert en Valeer bleven de hele nacht angstig wachten en die angst hebben ze heel hun leven meegedragen. Gelukkig gebeurde er niets.
Het is opmerkelijk hoe ook de verklaringen van zijn schoonfamilie tegenover Celest veranderden doorheen de tijd. Aanvankelijk waren er directe beschuldigingen die uiteindelijke afzwakten tot vermoedelijk of misschien…, een andere broer Jerome en andere getuigen namen het dan ook weer op voor Celest.
Uiteindelijk werd Celest veroordeeld tot 1 jaar gevangenisstraf. Celest werd verbannen uit Zonnebeke maar kwam al snel in de voorkamer verdoken terug. Hij werd later in ere hersteld. De familie zweeg en zwoegde verder gebukt onder veel verdriet.
Voor Meersseman is het duidelijk: van horen zeggen zijn al veel leugens verteld en ieder verhaal is gekleurd. Mochten we allemaal dezelfde kleur hebben, dan zou de wereld er ook zeer grijs uitzien. Het is eigen aan de mensheid, maar hij kijkt liever naar een toekomst met al de kleuren van een regenboog.
Hij sluit zijn aangrijpend getuigenis af met deze woorden: “Ik wil dan ook oprecht mijn dank uitspreken voor de objectieve verwerking van de twee kanten in mijn familieverhaal en hoe deze twee verhalen binnen één familie op één of andere manier uiteindelijk toch niet met elkaar verbonden zijn. Dat kan u zelf lezen in dit boek want dat is niet van horen zeggen.”
In 2024 en 2025 zal de Cel WO2 uit Zonnebeke samen met het gemeentebestuur op alle locaties voor de 20 politieke slachtoffers uit de kampen een struikelsteen (Stolperstein) neerleggen.
Ingrid Vandepitte: samen verder gaan
Burgemeester Ingrid Vandepitte sluit de avond af met eigen indrukken en herinneringen.
Wie in de Westhoek geboren is, groeit op met de herinneringen aan de Groote Oorlog. De oudere generatie hoorde de verhalen uit eerste hand, van een grootvader, een grootmoeder, een oudoom. Velen kennen en herkennen de stilte en de verre blik in de ogen van wie het meemaakte.
Twintig jaar later kwam de Tweede Wereldoorlog. Gruwelijk zoals de eerste. De littekens die deze oorlog maakte, zijn voor velen onder ons nog altijd niet geheeld.
Zij besluit: “We hebben vanavond gehoord hoe verzet en collaboratie blijven nazinderen. Het zijn stuk voor stuk sereen gebrachte verhalen, respectvol voor wie ze meemaakte, niet oordelend en al helemaal niet veroordelend. Zo hoort het ook.
Het zijn verhalen die ons doen stilstaan bij wie we zijn, bij de beslissingen die we nemen, bij de consequenties die soms aan onze intenties ontsnappen.
Menselijke verhalen vooral.
Getuigenissen en boeken zoals deze, maken het mogelijk om de bladzijde om te slaan, om verder te gaan, om SAMEN verder te gaan in een tijd die niet meer de tijd van TOEN was.”
Ingrid Vandepitte overhandigde het eerste exemplaar van het boek officieel aan de auteur en de voorzitter van de Heemkring.
De avond werd afgesloten met een signeersessie door de auteur. Wie het boek vooraf bestelde, kon het meenemen. Bij een drankje konden de aanwezigen herinneringen ophalen en ervaringen uitwisselen.
Geslaagde editie van de boekenbeurs
De boekenbeurs van 11 november in het PC De Craeye in Passendale was opnieuw een groot succes!
Hieronder enkele sfeerbeelden!
Hieronder enkele sfeerbeelden!
Lezing van 6 november in het OC ’t Gelevelt te Geluveld
Twee onderwerpen: een nieuwe boekenreeks van Kurt Ravyts over verzet en collaboratie tijdens WO II en een databank met gegevens van burgers uit Groot-Zonnebeke die voor het oorlogsgeweld van WO I op de vlucht gingen.
Wie een lezing organiseert ervaart naarmate de datum nadert, telkens wat ongerustheid over de opkomst en dat was deze keer niet anders. Het opgedaagde publiek overtrof echter al onze verwachtingen. Ruim 60 geïnteresseerden kwamen naar de lezing, waaronder bestuursleden van heemkringen en verenigingen uit Ieper, Poperinge, Moorslede en zelfs Gistel.
Beide onderwerpen waren verbonden met een wereldoorlog maar waren toch heel verschillend.
Kurt Ravyts, auteur van het ondertussen uitverkochte boek over de Razzia te Beselare in 1944, gaf als eerste spreker toelichting bij zijn op stapel staande boekenreeks over verzet en collaboratie tijdens Wereldoorlog II in Groot-Zonnebeke en wijde omgeving. Het wordt dit keer inderdaad een uitgave in meerdere boekdelen, want zijn toegang tot voorheen gesloten militaire en juridische archieven leverde een schat aan nieuw bronnenmateriaal op. De auteur wandelde doorheen de inhoud van het eerste boekdeel en verstond daarbij perfect de kunst om zijn publiek te boeien zonder al te veel inhoudelijke details prijs te geven. Hij maakte duidelijk dat we meer dan één zwarte bladzijde in onze vaderlandse geschiedenis hebben. De door weinigen gekende algemene amnestiemaatregel voor diegenen die na de bevrijding bezittingen van al dan niet vermeende collaborateurs molesteerden is daar bijvoorbeeld een van. Persoonlijke afrekeningen die na de oorlog veelvuldig opdoken horen daar zeker ook toe.
Volgend jaar is er op 15 maart om 19.00 uur in het OC De Leege Platse te Beselare een boekvoorstelling van het eerste deel. Een datum die we menig aanwezige na de uiteenzetting zagen noteren.
Vervolgens gaf Eddy Lesage, bestuurslid van De Zonnebeekse Heemvrienden, een toelichting bij de nieuwe databank. Alles begon met een bericht van voormalig Geluveldenaar Stefaan Pauwels die ons begin 2020 liet weten dat er in het Rijksarchief te Brussel geklasseerde fiches te vinden waren van burgers die voor WO I naar Frankrijk gevlucht waren. Die fiches werden uiteindelijk de bron waarmee De Zonnebeekse Heemvrienden een databank lieten ontwikkelen zodat deze informatie via onze website voor het grote publiek beschikbaar werd. Nu is de databank klaar voor gebruik, maar volledig afgewerkt zal die wellicht nooit geraken. Voortdurend voegen wij gegevens aan de databank toe, soms aangebracht door gebruikers, maar op dit moment hoofdzakelijk door eigen opzoekingen. Voor dat laatste tekenen Zandvoordenaar Noël Ghekiere en echtgenote Lut, die intensief diverse overheidsarchieven onderzoeken naar officiële aktes. De lezing werd afgesloten door Dries Chaerle, medewerker aan het In Flanders Fields museum. Hij had op een van de fiches zijn grootmoeder ontdekt die als kind van negen jaar met haar ouders naar Normandië vluchtte. Dries had over die tocht al heel wat informatie verzameld en in een pakkend verhaal gegoten. Het deed ons beseffen dat onze databank heel wat van die verborgen verhalen bevat, waarvan velen helaas in de nevelen van de geschiedenis zullen verdwijnen. We zijn enkele generaties te laat vrezen we.
via [email protected] kunt u bijkomende informatie over de databank vragen of met Eddy Lesage een afspraak maken voor een persoonlijk onderhoud. Ook publiceren we begin volgend jaar in ons Zonneheem een uitgebreid artikel over dit onderwerp.
Wie een lezing organiseert ervaart naarmate de datum nadert, telkens wat ongerustheid over de opkomst en dat was deze keer niet anders. Het opgedaagde publiek overtrof echter al onze verwachtingen. Ruim 60 geïnteresseerden kwamen naar de lezing, waaronder bestuursleden van heemkringen en verenigingen uit Ieper, Poperinge, Moorslede en zelfs Gistel.
Beide onderwerpen waren verbonden met een wereldoorlog maar waren toch heel verschillend.
Kurt Ravyts, auteur van het ondertussen uitverkochte boek over de Razzia te Beselare in 1944, gaf als eerste spreker toelichting bij zijn op stapel staande boekenreeks over verzet en collaboratie tijdens Wereldoorlog II in Groot-Zonnebeke en wijde omgeving. Het wordt dit keer inderdaad een uitgave in meerdere boekdelen, want zijn toegang tot voorheen gesloten militaire en juridische archieven leverde een schat aan nieuw bronnenmateriaal op. De auteur wandelde doorheen de inhoud van het eerste boekdeel en verstond daarbij perfect de kunst om zijn publiek te boeien zonder al te veel inhoudelijke details prijs te geven. Hij maakte duidelijk dat we meer dan één zwarte bladzijde in onze vaderlandse geschiedenis hebben. De door weinigen gekende algemene amnestiemaatregel voor diegenen die na de bevrijding bezittingen van al dan niet vermeende collaborateurs molesteerden is daar bijvoorbeeld een van. Persoonlijke afrekeningen die na de oorlog veelvuldig opdoken horen daar zeker ook toe.
Volgend jaar is er op 15 maart om 19.00 uur in het OC De Leege Platse te Beselare een boekvoorstelling van het eerste deel. Een datum die we menig aanwezige na de uiteenzetting zagen noteren.
Vervolgens gaf Eddy Lesage, bestuurslid van De Zonnebeekse Heemvrienden, een toelichting bij de nieuwe databank. Alles begon met een bericht van voormalig Geluveldenaar Stefaan Pauwels die ons begin 2020 liet weten dat er in het Rijksarchief te Brussel geklasseerde fiches te vinden waren van burgers die voor WO I naar Frankrijk gevlucht waren. Die fiches werden uiteindelijk de bron waarmee De Zonnebeekse Heemvrienden een databank lieten ontwikkelen zodat deze informatie via onze website voor het grote publiek beschikbaar werd. Nu is de databank klaar voor gebruik, maar volledig afgewerkt zal die wellicht nooit geraken. Voortdurend voegen wij gegevens aan de databank toe, soms aangebracht door gebruikers, maar op dit moment hoofdzakelijk door eigen opzoekingen. Voor dat laatste tekenen Zandvoordenaar Noël Ghekiere en echtgenote Lut, die intensief diverse overheidsarchieven onderzoeken naar officiële aktes. De lezing werd afgesloten door Dries Chaerle, medewerker aan het In Flanders Fields museum. Hij had op een van de fiches zijn grootmoeder ontdekt die als kind van negen jaar met haar ouders naar Normandië vluchtte. Dries had over die tocht al heel wat informatie verzameld en in een pakkend verhaal gegoten. Het deed ons beseffen dat onze databank heel wat van die verborgen verhalen bevat, waarvan velen helaas in de nevelen van de geschiedenis zullen verdwijnen. We zijn enkele generaties te laat vrezen we.
via [email protected] kunt u bijkomende informatie over de databank vragen of met Eddy Lesage een afspraak maken voor een persoonlijk onderhoud. Ook publiceren we begin volgend jaar in ons Zonneheem een uitgebreid artikel over dit onderwerp.
Proclamatie van de schrijfwedstrijd – Eddy Lesage
Zaterdagmorgen 22 april om 10.00 uur was het zover, we deelden de prijzen uit voor onze schrijfwedstrijd. Dit jaar in een bijzondere locatie, de St. Bartholomeuskerk te Zandvoorde waarvoor heel veel dank aan de kerkfabriek. Zo bijzonder is die locatie misschien niet, want werden kerken oorspronkelijk niet gebouwd om mensen samen te brengen en te verenigen?
Na mijn korte inleiding nam de heer Jan Vandoolaeghe als schepen van onder meer cultuur en onderwijs het woord om het belang van zo’n evenement te benadrukken. Met dit initiatief wakkert de heemkring bij Jongens en meisjes die weldra hun zesde leerjaar zullen afsluiten, nieuwsgierigheid aan voor hun eigen geschiedenis. De oprechte belangstelling van de gemeente is voor de heemkring een zeer gewaardeerde steun en een stimulans om met dit initiatief verder te gaan.
Na de toespraak van de heer Vandoolaeghe kwam de eigenlijke proclamatie met eerst wat uitleg over het reglement en de wijze van beoordeling. In totaal deden met De Biesweide uit Beselare (twee klassen), De Regenboog uit Geluveld, De Fontein uit Passendale en De Wijzer uit Zonnebeke, vijf klassen van het zesde leerjaar mee. Samen 115 jonge auteurs die 93 werkjes indienden.
De drie beste inzendingen per klas wonnen elk een boekenbon van 20 euro zodat geen enkele deelnemende klas met lege handen naar huis ging. De spanning steeg wanneer voorzitter Charles Bayart naar voren kwam om de tweede en eerste prijs te overhandigen.
De tweede prijs ging naar Mathias Creus met het stukje ‘Max, de held van mijn verhaal!’ en het duo Alexander Vaux en Storm Verfaille met het verhaal van het gezin Deleye dat eind december 1914 Passendale ontvlucht voor het naderend oorlogsgeweld won de eerste prijs. Hun verhaal was een echt heemkundig stukje over mensen van bij ons. Van dat gezin bestaat er ook een vluchtelingenfiche, op onze website onder de rubriek <Heemkundige projecten / Vluchtelingen 14-18> te raadplegen onder nummer PA0092.
De aanwezige jongens en meisjes poseerden na afloop fier en onder toezicht van… voor een groepsfoto.
Om de proclamatie af te sluiten mocht goochelaar Koen Bossuyt nogmaals zijn magische kunsten etaleren. Sommigen onder ons zagen hem al voor de derde keer aan het werk maar hebben nog altijd niet door hoe hij sommige trucs voor elkaar krijgt. Zowel jong als oud genoten van het schouwspel.
Na afloop bood de heemkring in het voormalig gemeentehuis van Zandvoorde aan iedereen een hapje en een drankje aan.
Na mijn korte inleiding nam de heer Jan Vandoolaeghe als schepen van onder meer cultuur en onderwijs het woord om het belang van zo’n evenement te benadrukken. Met dit initiatief wakkert de heemkring bij Jongens en meisjes die weldra hun zesde leerjaar zullen afsluiten, nieuwsgierigheid aan voor hun eigen geschiedenis. De oprechte belangstelling van de gemeente is voor de heemkring een zeer gewaardeerde steun en een stimulans om met dit initiatief verder te gaan.
Na de toespraak van de heer Vandoolaeghe kwam de eigenlijke proclamatie met eerst wat uitleg over het reglement en de wijze van beoordeling. In totaal deden met De Biesweide uit Beselare (twee klassen), De Regenboog uit Geluveld, De Fontein uit Passendale en De Wijzer uit Zonnebeke, vijf klassen van het zesde leerjaar mee. Samen 115 jonge auteurs die 93 werkjes indienden.
De drie beste inzendingen per klas wonnen elk een boekenbon van 20 euro zodat geen enkele deelnemende klas met lege handen naar huis ging. De spanning steeg wanneer voorzitter Charles Bayart naar voren kwam om de tweede en eerste prijs te overhandigen.
De tweede prijs ging naar Mathias Creus met het stukje ‘Max, de held van mijn verhaal!’ en het duo Alexander Vaux en Storm Verfaille met het verhaal van het gezin Deleye dat eind december 1914 Passendale ontvlucht voor het naderend oorlogsgeweld won de eerste prijs. Hun verhaal was een echt heemkundig stukje over mensen van bij ons. Van dat gezin bestaat er ook een vluchtelingenfiche, op onze website onder de rubriek <Heemkundige projecten / Vluchtelingen 14-18> te raadplegen onder nummer PA0092.
De aanwezige jongens en meisjes poseerden na afloop fier en onder toezicht van… voor een groepsfoto.
Om de proclamatie af te sluiten mocht goochelaar Koen Bossuyt nogmaals zijn magische kunsten etaleren. Sommigen onder ons zagen hem al voor de derde keer aan het werk maar hebben nog altijd niet door hoe hij sommige trucs voor elkaar krijgt. Zowel jong als oud genoten van het schouwspel.
Na afloop bood de heemkring in het voormalig gemeentehuis van Zandvoorde aan iedereen een hapje en een drankje aan.
15 APRIL 2023: DAGUITSTAP NAAR DE AVESNOIS
Frans-Vlaanderen blijft ons verrassen !. Dit jaar werd de “Avesnois” verkend, onderdeel van het Franse Henegouwen. Tussen 1369 en 1677 was de Avesnois deel van de Bourgondische, respectievelijk de Spaanse Nederlanden.
Op vandaag is de regio vooral bekend van het Parc naturel régional de l'Avesnois. Dit is een natuurpark in het Noord-departement van Frankrijk, rond de stad Avesnes-sur-Helpe, dicht bij de Belgische grens. Het regionaal natuurpark werd gecreëerd in 1998. Het glooiende landschap wordt er gekenmerkt door een bocagelandschap van weiden omsloten door heggen en bomenrijen. Verder maakt ook het bos van Mormal deel uit van het natuurpark. Het bezoekerscentrum van het park is gevestigd in Maroilles, in de voormalige schuur van een benedictijner abdij. Het gebied kreeg de bijnaam "Klein-Zwitserland van het Noorden" (Petite Suisse du Nord). De streek is bekend voor haar Maroilleskaas op basis van koemelk. Deze kaas geniet van een bescherming appellation d'origine sinds 1955 en mag enkel geproduceerd worden in Avesnois en het naburige Thiérache
Deze info is ons als smaakmaker aangereikt door Philippe Despriet, onze gids op 15 april. Wie al uitstappen deed met Philippe weet dat hij als geen ander op een onderhoudende wijze kan vertellen over “zijn Frans-Vlaanderen” waarover hij al tientallen boeken heeft geschreven. Als begeleider voor de uitstap zal hij ons begeleiden en gidsen door het landschap en tijdens de geplande bezoeken.
Op vandaag is de regio vooral bekend van het Parc naturel régional de l'Avesnois. Dit is een natuurpark in het Noord-departement van Frankrijk, rond de stad Avesnes-sur-Helpe, dicht bij de Belgische grens. Het regionaal natuurpark werd gecreëerd in 1998. Het glooiende landschap wordt er gekenmerkt door een bocagelandschap van weiden omsloten door heggen en bomenrijen. Verder maakt ook het bos van Mormal deel uit van het natuurpark. Het bezoekerscentrum van het park is gevestigd in Maroilles, in de voormalige schuur van een benedictijner abdij. Het gebied kreeg de bijnaam "Klein-Zwitserland van het Noorden" (Petite Suisse du Nord). De streek is bekend voor haar Maroilleskaas op basis van koemelk. Deze kaas geniet van een bescherming appellation d'origine sinds 1955 en mag enkel geproduceerd worden in Avesnois en het naburige Thiérache
Deze info is ons als smaakmaker aangereikt door Philippe Despriet, onze gids op 15 april. Wie al uitstappen deed met Philippe weet dat hij als geen ander op een onderhoudende wijze kan vertellen over “zijn Frans-Vlaanderen” waarover hij al tientallen boeken heeft geschreven. Als begeleider voor de uitstap zal hij ons begeleiden en gidsen door het landschap en tijdens de geplande bezoeken.
Verkoop dubbels uit de bibliotheek was groot succes!
Boekenbeurs 11 november was een groot succes!
Het was bijzonder druk op de boekenbeurs in PC De Craeye! De volledige ruimte was ingenomen door standhouders. Duizenden boeken over WOI, WOII en heemkundige onderwerpen wachtten op een nieuwe eigenaar. Het aanbod was divers en hoogstaand.
Lezing Kurt Ravyts
Op 25 maart 2022 verscheen bij de Zonnebeekse Heemvrienden “Burgeroorlog in het dorp. De razzia van 23 juli 1944 en haar nasleep” van Heemkundige Kurt Ravyts, gespecialiseerd in de fenomenen collaboratie, verzet en repressie in West-Vlaanderen. De auteur stelde op 28 oktober jongstleden het boek nog eens voor, maar wilde vooral vooruitblikken naar zijn volgende publicatie, met name “Zwart-wit of vele tinten grijs ? Aspecten van collaboratie, verzet en repressie in de regio Menen-Wervik-Ieper-Poperinge”, andermaal een uitgave van onze Heemkundige Kring met momenteel voorziene verschijningsdatum eind april 2024.
De auteur gaf aan dat hij naast enkele aanvullingen m.bt. .de gepolariseerde context in Beselare anno 1944-1946 in deze volgende publicatie uitvoerig ingaat op de vele verschijningsvormen van de collaboratie en het verzet in de brede regio rond Zonnebeke.
Zo belichtte hij de themata van collaboratie, lokaal (oorlogs)bestuur en het verzet in de stad Ieper tijdens WOII, de werking van het Krijgsauditoraat Ieper, de razzia’s tegen het verzet in Poperinge, het meedogenloze optreden van de Zivilfahndung (Gestapo’s) in Passendale en omgeving, de lotgevallen van E.H.Gustaaf Lammens in Zonnebeke, de “zwarte bende van Hollebeke”, de tragiek rond notaris-burgemeester André Camerlynck in Passendale, de rol van de Gewapende Partizanen in de regio Moorslede-Passendale-Zonnebeke en de pijnlijke conflicten binnen het Schuiloord “Le Corbeau” (verzet) die in het toekomstige boek uitvoerig aan bod zullen komen.
De Heemkundige Kring de Zonnebeekse Heemvrienden is verheugd dat er opnieuw een pleiade aan feitelijke, historische gegevens over tal van historische gebeurtenissen die er destijds in de context van groeiende polarisatie “toe deden” aan de lezers van Zonnebeke en omgeving zal worden gepresenteerd. Het zal eens te meer een sprekende illustratie vormen tot wat ideologische blindheid en ideologisch fanatisme kan leiden, maar zal ook getuigenis afleggen van de historische strijd en het engagement van zovelen voor dat o zo belangrijk kostbare goed, onze democratische en vrije samenleving.
De auteur gaf aan dat hij naast enkele aanvullingen m.bt. .de gepolariseerde context in Beselare anno 1944-1946 in deze volgende publicatie uitvoerig ingaat op de vele verschijningsvormen van de collaboratie en het verzet in de brede regio rond Zonnebeke.
Zo belichtte hij de themata van collaboratie, lokaal (oorlogs)bestuur en het verzet in de stad Ieper tijdens WOII, de werking van het Krijgsauditoraat Ieper, de razzia’s tegen het verzet in Poperinge, het meedogenloze optreden van de Zivilfahndung (Gestapo’s) in Passendale en omgeving, de lotgevallen van E.H.Gustaaf Lammens in Zonnebeke, de “zwarte bende van Hollebeke”, de tragiek rond notaris-burgemeester André Camerlynck in Passendale, de rol van de Gewapende Partizanen in de regio Moorslede-Passendale-Zonnebeke en de pijnlijke conflicten binnen het Schuiloord “Le Corbeau” (verzet) die in het toekomstige boek uitvoerig aan bod zullen komen.
De Heemkundige Kring de Zonnebeekse Heemvrienden is verheugd dat er opnieuw een pleiade aan feitelijke, historische gegevens over tal van historische gebeurtenissen die er destijds in de context van groeiende polarisatie “toe deden” aan de lezers van Zonnebeke en omgeving zal worden gepresenteerd. Het zal eens te meer een sprekende illustratie vormen tot wat ideologische blindheid en ideologisch fanatisme kan leiden, maar zal ook getuigenis afleggen van de historische strijd en het engagement van zovelen voor dat o zo belangrijk kostbare goed, onze democratische en vrije samenleving.
De proclamatie van onze schrijfwedstrijd 24-4-2022
Goochelaar Koen Bossuyt aan het werk!
|
Een gewillig 'slachtoffer
|
Het zat er aan te komen en we waren optimistisch, maar het was toch nog een hele opluchting dat er dit jaar geen coronaregels waren die de proclamatie opnieuw in het water deden vallen. Op zondag 24 april konden we de jonge auteurs na een onderbreking van twee jaar eindelijk opnieuw in de bloemetjes zetten. Uit De Biesweide (Beselare), De Fontein (Passendale), De Regenboog (Geluveld) en De Wijzer (Zonnebeke) dienden 96 leerlingen 79 werkjes in. Het PC de Craeye raakte dan ook goed gevuld.
Na de inleiding nam onze schepen van cultuur mevrouw Ingrid Vandepitte namens de gemeente het woord. Zij benadrukte het belang van ons initiatief voor een evenement als Erfgoeddag, maar plaatste dit ook in een breder cultureel kader. Dit laatste is inderdaad ook onze bedoeling. We hangen deze schrijfwedstrijd weliswaar vast aan Erfgoeddag, maar zien dat zelf veel breder. Het komt de bekendheid van de heemkring ten goede en we stimuleren jongeren om op zoek te gaan naar bronnen over onze lokale geschiedenis. Dit werkt, want CO7 ontvangt voor hun databank ‘De Westhoek verbeeldt’ ieder jaar een stijgend aantal aanvragen van leerlingen die oude foto’s in hun teksten willen verwerken.
Nadien was het tijd voor de eigenlijke proclamatie en die verzorgde Annelies Druart, lerares Nederlands te Ieper en hoofd van onze jury. Zij had het genoegen de prijzen te mogen uitdelen. Aanvankelijk waren dat veertien boekenbonnen waarbij we er voor zorgen dat iedere deelnemende klas met tenminste drie bonnen naar huis gaat. Dit laat geen enkele school in de kou staan, maar heeft als vervelend gevolg dat leerlingen die een goed werk afleverden toch naast een boekenbon kunnen grijpen. Daarom bedachten we dit jaar een bijkomende reeks van veertien waardebonnen voor een jaar gratis lidmaatschap van de heemkring dat de jonge auteurs voor zichzelf konden houden, of wegschenken aan ouders of grootouders. Op die manier deelden we meer prijzen uit en bleven we toch binnen ons budget.
Annelies las tot slot het winnende stukje voor, op een innemende manier zoals enkel zij dat kan. We zagen in het publiek de winnares glunderen van trots.
Alle leerlingen kregen een verzorgd boekje met alle teksten die we ontvingen, twaalf wonnen een boekenbon van 20 euro, de tweede prijs gaf recht op een boekenbon van 30 euro en de eerste prijs bedroeg 40 euro en nog eens veertien leerlingen kregen een waardebon voor een jaar lidmaatschap van de heemkring.
Dan was het tijd voor het optreden van goochelaar Koen Bossuyt uit Ieper. We deden voor de editie van 2019 al een beroep op hem, wat toen een schot in de roos was. Ook nu wist hij gedurende ruim een uur jong en oud te boeien en te verbazen.
Hij vond enkele vrijwilligers uit het publiek die bereid waren mee te werken en nog goede acteurs bleken te zijn ook. Van sommige goocheltrucs konden we enigszins vermoeden hoe die in elkaar staken, maar van de meeste stonden we net als de kinderen verbluft te kijken.
Om zijn optreden af te sluiten demonstreerde Koen samen met een vrijwilligster uit het publiek een zwevende tafel. Hij deed zonder zichtbare hulpmiddelen warempel een tafeltje de lucht ingaan, we kunnen op de foto de verwondering op de gezichten aflezen. Na afloop boden we iedereen een drankje aan en konden de ouders van de gelegenheid gebruik maken om met de aanwezige leerkrachten van gedachten te wisselen.
Het boekje met alle werkjes kunt u raadplegen via deze link:
Tot slot moet ik benadrukken dat dit initiatief niet mogelijk zou zijn zonder de medewerking van directies en leerkrachten van de deelnemende scholen, waarvoor onze oprechte dank. Ook een speciale dank voor de directe financiële steun die we van Intradev BVBA mochten ontvangen bij het drukken van de boekjes. Intradev BVBA is een softwarebedrijf uit Moorslede, maar zaakvoerder Serge Lepouttre is een rasechte Passendalenaar die al enkele jaren ons project steunt.
Verslag en foto's: Eddy Lesage
Na de inleiding nam onze schepen van cultuur mevrouw Ingrid Vandepitte namens de gemeente het woord. Zij benadrukte het belang van ons initiatief voor een evenement als Erfgoeddag, maar plaatste dit ook in een breder cultureel kader. Dit laatste is inderdaad ook onze bedoeling. We hangen deze schrijfwedstrijd weliswaar vast aan Erfgoeddag, maar zien dat zelf veel breder. Het komt de bekendheid van de heemkring ten goede en we stimuleren jongeren om op zoek te gaan naar bronnen over onze lokale geschiedenis. Dit werkt, want CO7 ontvangt voor hun databank ‘De Westhoek verbeeldt’ ieder jaar een stijgend aantal aanvragen van leerlingen die oude foto’s in hun teksten willen verwerken.
Nadien was het tijd voor de eigenlijke proclamatie en die verzorgde Annelies Druart, lerares Nederlands te Ieper en hoofd van onze jury. Zij had het genoegen de prijzen te mogen uitdelen. Aanvankelijk waren dat veertien boekenbonnen waarbij we er voor zorgen dat iedere deelnemende klas met tenminste drie bonnen naar huis gaat. Dit laat geen enkele school in de kou staan, maar heeft als vervelend gevolg dat leerlingen die een goed werk afleverden toch naast een boekenbon kunnen grijpen. Daarom bedachten we dit jaar een bijkomende reeks van veertien waardebonnen voor een jaar gratis lidmaatschap van de heemkring dat de jonge auteurs voor zichzelf konden houden, of wegschenken aan ouders of grootouders. Op die manier deelden we meer prijzen uit en bleven we toch binnen ons budget.
Annelies las tot slot het winnende stukje voor, op een innemende manier zoals enkel zij dat kan. We zagen in het publiek de winnares glunderen van trots.
Alle leerlingen kregen een verzorgd boekje met alle teksten die we ontvingen, twaalf wonnen een boekenbon van 20 euro, de tweede prijs gaf recht op een boekenbon van 30 euro en de eerste prijs bedroeg 40 euro en nog eens veertien leerlingen kregen een waardebon voor een jaar lidmaatschap van de heemkring.
Dan was het tijd voor het optreden van goochelaar Koen Bossuyt uit Ieper. We deden voor de editie van 2019 al een beroep op hem, wat toen een schot in de roos was. Ook nu wist hij gedurende ruim een uur jong en oud te boeien en te verbazen.
Hij vond enkele vrijwilligers uit het publiek die bereid waren mee te werken en nog goede acteurs bleken te zijn ook. Van sommige goocheltrucs konden we enigszins vermoeden hoe die in elkaar staken, maar van de meeste stonden we net als de kinderen verbluft te kijken.
Om zijn optreden af te sluiten demonstreerde Koen samen met een vrijwilligster uit het publiek een zwevende tafel. Hij deed zonder zichtbare hulpmiddelen warempel een tafeltje de lucht ingaan, we kunnen op de foto de verwondering op de gezichten aflezen. Na afloop boden we iedereen een drankje aan en konden de ouders van de gelegenheid gebruik maken om met de aanwezige leerkrachten van gedachten te wisselen.
Het boekje met alle werkjes kunt u raadplegen via deze link:
Tot slot moet ik benadrukken dat dit initiatief niet mogelijk zou zijn zonder de medewerking van directies en leerkrachten van de deelnemende scholen, waarvoor onze oprechte dank. Ook een speciale dank voor de directe financiële steun die we van Intradev BVBA mochten ontvangen bij het drukken van de boekjes. Intradev BVBA is een softwarebedrijf uit Moorslede, maar zaakvoerder Serge Lepouttre is een rasechte Passendalenaar die al enkele jaren ons project steunt.
Verslag en foto's: Eddy Lesage
Alice Erard kreeg de eerste prijs
|
Lena De Bels kreeg de tweede prijs
|
Onze reis naar Noord-Frankrijk op 23 april 2022
“VAN DE BRON VAN DE LEIE NAAR THÉROUANNE EN AIRE-SUR-LA-LYS”
Na 2 jaar van Corona konden we eindelijk terug onze jaarlijkse dagreis samen met de Gezinsbond organiseren.
Spijtig genoeg moesten op het laatste moment een 5-tal leden hun reis annuleren.
We vertrokken met een stralende zon en een bus met enthousiaste leden richting Noord-Frankrijk.
Na anderhalf uur hadden we onze eerste stop in Cassel, dit om een heerlijk ontbijt met koffie en de echte Franse croissants.
Na ontbijt vertrokken we verder naar de volgende stopplaats in Aire-sur-la-Lys, dit om de imposante collegiale kerk te bezichtigen, en waar onze gids een ruime uitleg aan ons gaf.
Op de bus stelde onze gids Philippe Despriet zich voor en vertelde ook wat de dag met zich zou brengen.
Philippe is een ervaren gids, vooral in Noord-Frankrijk, waar hij reeds honderden keren gegidst heeft en opzoekingen gedaan heeft, en hierover heel wat boeken geschreven heeft, en nog schrijft, dus, een echte “kenner”.
Gedurende de reis werden wij continu ingelicht wat er te zien was langs de reisweg, en ook wat we zouden bezichtigen op de volgende stopplaatsen.
Hiermee was iedereen zeer goed geïnformeerd over de dagreis.
Daarna gingen we onze trip verder zetten naar Azincourt, waar we een korte stop hielden om het plaatselijk kerkje, dat in de steigers stond om restauratie, te bezichtigen.
Hierna reisden we verder naar het restaurant “Au Marmiton” in Zoteux, (een echte aanrader), waar we een heerlijke middagmaaltijd voorgeschoteld kregen.
Na een goed gevulde maaltijd vertrokken we terug verder naar de volgende stopplaats.
Onderweg werd er nu en dan een stop ingelast om foto’s te kunnen nemen van bijzondere gebouwen en plaatsen.
Hierbij stopten we ook bij een gerestaureerd kasteel, waar we even op adem konden komen en foto’s nemen hiervan.
Daarna vertrokken we verder naar het dorpje Lisbourg, waar de monding van de Leie ontspringt.
Na een drankje in het plaatselijk café gingen we de plaats bezoeken, en kregen we terug een ganse pak uitleg van Philippe over het ontstaan van de monding, en konden we hiervan foto’s nemen als aandenken.
Dan gingen we terug verder naar de laatste stopplaats in Thérouanne waar we het nieuwe museum van de archeologie bezochten.
We hadden geen plaatselijke gids nodig, Philippe deed dit voor ons met de nodige kennis.
Na de rondleiding vertrokken we terug naar onze thuishaven Zonnebeke, waar we in de Oude Timmerie konden genieten van een heerlijke Breughelmaaltijd om de dag af te sluiten.
Het was een prachtige en zeer informatieve uitstap met een gids om “U” tegen te zeggen.
Nu terug uitkijken naar volgend jaar, terug de zaterdag na Pasen.
Noteer dit alvast in jullie agenda.
(verslag Marnik Meersseman)
Fotoreeks 1: Marnik Meersseman
Fotoreeks 2: Gregory Verfaille
“VAN DE BRON VAN DE LEIE NAAR THÉROUANNE EN AIRE-SUR-LA-LYS”
Na 2 jaar van Corona konden we eindelijk terug onze jaarlijkse dagreis samen met de Gezinsbond organiseren.
Spijtig genoeg moesten op het laatste moment een 5-tal leden hun reis annuleren.
We vertrokken met een stralende zon en een bus met enthousiaste leden richting Noord-Frankrijk.
Na anderhalf uur hadden we onze eerste stop in Cassel, dit om een heerlijk ontbijt met koffie en de echte Franse croissants.
Na ontbijt vertrokken we verder naar de volgende stopplaats in Aire-sur-la-Lys, dit om de imposante collegiale kerk te bezichtigen, en waar onze gids een ruime uitleg aan ons gaf.
Op de bus stelde onze gids Philippe Despriet zich voor en vertelde ook wat de dag met zich zou brengen.
Philippe is een ervaren gids, vooral in Noord-Frankrijk, waar hij reeds honderden keren gegidst heeft en opzoekingen gedaan heeft, en hierover heel wat boeken geschreven heeft, en nog schrijft, dus, een echte “kenner”.
Gedurende de reis werden wij continu ingelicht wat er te zien was langs de reisweg, en ook wat we zouden bezichtigen op de volgende stopplaatsen.
Hiermee was iedereen zeer goed geïnformeerd over de dagreis.
Daarna gingen we onze trip verder zetten naar Azincourt, waar we een korte stop hielden om het plaatselijk kerkje, dat in de steigers stond om restauratie, te bezichtigen.
Hierna reisden we verder naar het restaurant “Au Marmiton” in Zoteux, (een echte aanrader), waar we een heerlijke middagmaaltijd voorgeschoteld kregen.
Na een goed gevulde maaltijd vertrokken we terug verder naar de volgende stopplaats.
Onderweg werd er nu en dan een stop ingelast om foto’s te kunnen nemen van bijzondere gebouwen en plaatsen.
Hierbij stopten we ook bij een gerestaureerd kasteel, waar we even op adem konden komen en foto’s nemen hiervan.
Daarna vertrokken we verder naar het dorpje Lisbourg, waar de monding van de Leie ontspringt.
Na een drankje in het plaatselijk café gingen we de plaats bezoeken, en kregen we terug een ganse pak uitleg van Philippe over het ontstaan van de monding, en konden we hiervan foto’s nemen als aandenken.
Dan gingen we terug verder naar de laatste stopplaats in Thérouanne waar we het nieuwe museum van de archeologie bezochten.
We hadden geen plaatselijke gids nodig, Philippe deed dit voor ons met de nodige kennis.
Na de rondleiding vertrokken we terug naar onze thuishaven Zonnebeke, waar we in de Oude Timmerie konden genieten van een heerlijke Breughelmaaltijd om de dag af te sluiten.
Het was een prachtige en zeer informatieve uitstap met een gids om “U” tegen te zeggen.
Nu terug uitkijken naar volgend jaar, terug de zaterdag na Pasen.
Noteer dit alvast in jullie agenda.
(verslag Marnik Meersseman)
Fotoreeks 1: Marnik Meersseman
Fotoreeks 2: Gregory Verfaille
'BURGEROORLOG IN BESELARE' officieel voorgesteld
Op vrijdag 25 maart 2022 om 19 uur werd het boek Burgeroorlog in Beselare voorgesteld aan het grote publiek.
Het boek kon geschreven worden dankzij de persoonlijke archieven van Charles Bayart sr en Oswald Maes. De auteur Kurt Ravyts kreeg toegang tot alle oorlogsarchieven en voerde ook talloze gesprekken met directe getuigen.
Het boek schetst de aanloop tot de beruchte razzia ven 23 juli 1944 en de nasleep hiervan.
Voorzitter van de Heemvrienden, Charles Bayart, verwelkomde de aanwezigen en schetste het ontstaan van het boek uit de behoefte meer duidelijkheid te verschaffen over het oorlogsverleden van Beselare, in het bijzonder de razzia en de gevolgen hiervan. De auteur Kurt Ravyts kon hiervoor niet alleen een beroep doen op de klassieke archieven, maar ook op de persoonlijke archieven van Charles Bayart sr, de grootvader van de voorzitter en van Oswald Maes, zoon van Jozef Maes, één van de protagonisten in dit verhaal.
De auteur Kurt Ravyts ging daarna in op het schrijfproces en het doel van het boek: verheldering en verzoening brengen. Hierna plaatste historicus Franky Bostyn de feiten in het tijdskader van de Tweede Wereldoorlog. Dirk Sioen, burgemeester van Zonnebeke, sloot de boekvoorstelling af met een reflectie op het thema Nooit meer oorlog - en toch weer oorlog.
Het boek kan nog altijd besteld worden door overschrijving van 40 euro op rekening BE79 2850 5709 4633.
Het boek zal te koop aangeboden worden in de bibliotheek van de Heemkring en via de boekhandel. Nadere informatie hierover volgt.
Het boek kon geschreven worden dankzij de persoonlijke archieven van Charles Bayart sr en Oswald Maes. De auteur Kurt Ravyts kreeg toegang tot alle oorlogsarchieven en voerde ook talloze gesprekken met directe getuigen.
Het boek schetst de aanloop tot de beruchte razzia ven 23 juli 1944 en de nasleep hiervan.
Voorzitter van de Heemvrienden, Charles Bayart, verwelkomde de aanwezigen en schetste het ontstaan van het boek uit de behoefte meer duidelijkheid te verschaffen over het oorlogsverleden van Beselare, in het bijzonder de razzia en de gevolgen hiervan. De auteur Kurt Ravyts kon hiervoor niet alleen een beroep doen op de klassieke archieven, maar ook op de persoonlijke archieven van Charles Bayart sr, de grootvader van de voorzitter en van Oswald Maes, zoon van Jozef Maes, één van de protagonisten in dit verhaal.
De auteur Kurt Ravyts ging daarna in op het schrijfproces en het doel van het boek: verheldering en verzoening brengen. Hierna plaatste historicus Franky Bostyn de feiten in het tijdskader van de Tweede Wereldoorlog. Dirk Sioen, burgemeester van Zonnebeke, sloot de boekvoorstelling af met een reflectie op het thema Nooit meer oorlog - en toch weer oorlog.
Het boek kan nog altijd besteld worden door overschrijving van 40 euro op rekening BE79 2850 5709 4633.
Het boek zal te koop aangeboden worden in de bibliotheek van de Heemkring en via de boekhandel. Nadere informatie hierover volgt.
Klik hier om te bewerken.
Burgeroorlog in Beselare voorgesteld aan de pers
Op maandag 14 maart 2022 werd het boek "Burgeroorlog in Beselare", een onderzoek naar de precieze omstandigheden van de razzia van 23 juli 1944 en de nasleep hiervan, van de hand van Kurt Ravyts, aan de pers voorgesteld in aanwezigheid van het bestuur van de Zonnebeekse Heemvrienden en de auteur.
Het boek kon geschreven worden mede dankzij de persoonlijke archieven van Charles Bayart senior en van Oswald Maes.
Het boek kan nog altijd in voorverkoop besteld worden, genummerd en gesigneerd tot 24 maart 2022.
Wie het boek bestelde, kan het die avond ook ophalen. Wie verhinderd is, kan vanaf 26 maart ophalen tijdens de openingsuren van het Onderzoekscentrum.
Op de foto het bestuur van de Zonnebeekse Heemvrienden met de auteur. We zien van links naar rechts, Edyy Lesage, Paul Vanlerberghe, Kurt Ravyts, auteur van het boek, Charles Bayart, Wilfried Patteeuw, Luc Delancker en Luc Lenoor.
Het boek kon geschreven worden mede dankzij de persoonlijke archieven van Charles Bayart senior en van Oswald Maes.
Het boek kan nog altijd in voorverkoop besteld worden, genummerd en gesigneerd tot 24 maart 2022.
Wie het boek bestelde, kan het die avond ook ophalen. Wie verhinderd is, kan vanaf 26 maart ophalen tijdens de openingsuren van het Onderzoekscentrum.
Op de foto het bestuur van de Zonnebeekse Heemvrienden met de auteur. We zien van links naar rechts, Edyy Lesage, Paul Vanlerberghe, Kurt Ravyts, auteur van het boek, Charles Bayart, Wilfried Patteeuw, Luc Delancker en Luc Lenoor.
Grote belangstelling voor de verkoop van dubbels
Tijdens de voormiddag was de boekenbeurs enkel toegankelijk voor leden. Zij kregen de mogelijkheid om als eersten hun eigen collectie aan te vullen. In de namiddag was ook het grote publiek welkom en toen was het over de koppen lopen!
De Zonnebeekse Heemvrienden en het MMP17 kijken tevreden terug op een geslaagd evenement!
De Zonnebeekse Heemvrienden en het MMP17 kijken tevreden terug op een geslaagd evenement!
Grote belangstelling voor boekenbeurs op 11 november
Open Monumentendag was groot succes
Meer dan 150 bezoekers wilden graag meer weten over het archief van de Heemkring!
Hieronder enkele sfeerbeelden!
Hieronder enkele sfeerbeelden!
LEZING INGERICHT DOOR DE ZONNEBEEKSE HEEMVRIENDEN V.Z.W.
Donderdag 23 september 2021 in de Letterschuur om 19.30 uur stipt
Het Digitale Ontsluitingsproject van het Zonnebeekse Abdijarchief (DOZA)
Door Prof. dr. Paul Trio, hoofd van de Onderzoeksgroep Middeleeuwen aan de KU_LEUVEN
In 2009 verscheen het boek ‘Geëxamineert de tijtels ende pampieren’ Het verhaal van de Zonnebeekse Augustijnerabdij, 1072 – 1796. Auteurs waren Franky Bostyn, Marjan De Smet en Paul Trio, terwijl die twee laatsten ook de redactie ervan verzorgden. Enkele jaren daarvoor werden in een groots project duizenden historische documenten met betrekking tot de abdij gedigitaliseerd, de niet altijd goed leesbare oude handgeschreven teksten werden uitgetypt en tenslotte ook gedeeltelijk ‘vertaald’ naar hedendaags Nederlands. Dit was allemaal terug te vinden op een speciaal daarvoor ontworpen website en vrij toegankelijk voor het publiek.
Helaas raakte de technologie waarmee de website gemaakt was verouderd en we kregen bericht dat die niet meer ondersteund werd en op korte termijn offline zou gaan. Paul Trio trok aan de alarmbel en samen met hem zochten we naar een oplossing die we vonden bij Intradev Software BV uit Moorslede. Samen met hen brachten we de data onder in een volledig nieuw digitaal platform met gebruiksvriendelijke zoekmogelijkheden. Op de website van de Zonnebeekse Heemvrienden is dit project te vinden onder https://www.heemkring-zonnebeke.be/interessante-links.html
Met deze lezing willen we dit project waarop we terecht fier mogen zijn, aan een breder publiek voorstellen. Paul Trio zal eerst de historische context schetsen waarin dit project tot stand kwam en het belang van dit archief voor de geschiedenis van Groot-Zonnebeke en omstreken. Nadien volgt door middel van een aantal voorbeelden een toelichting over de praktische werking van de databank. Daardoor is deze lezing niet alleen interessant voor onze leden en andere geïnteresseerden in lokale geschiedenis, maar zeker ook voor bestuursleden van geschiedkundige verenigingen buiten Zonnebeke. We maken van de gelegenheid ook gebruik om het hiervoor vermelde boek nog eens voor te stellen omdat het naadloos bij het DOZA project aansluit.
De lezing gaat door te Zonnebeke in de bibliotheek ‘De Letterschuur’ op donderdag 23 september 2021 om 19.30 uur stipt. De toegangsprijs bedraagt zes euro voor leden van de Heemvrienden en acht euro voor niet-leden, te betalen de avond zelf aan de ingang. Een drankje achteraf is in die prijs inbegrepen. Voor een vlotte organisatie en omdat het aantal plaatsen beperkt is, vragen we uitdrukkelijk dat u vooraf inschrijft, wat u op drie manieren kunt doen.
1.Op het telefoonnummer van de bibliotheek 051/77 01 58.
2.Rechtstreeks aan de balie van de bibliotheek.
3.Via de website van de BIB ‘De Letterschuur’.
We hopen op een talrijke opkomst.
De Zonnebeekse Heemvrienden
Donderdag 23 september 2021 in de Letterschuur om 19.30 uur stipt
Het Digitale Ontsluitingsproject van het Zonnebeekse Abdijarchief (DOZA)
Door Prof. dr. Paul Trio, hoofd van de Onderzoeksgroep Middeleeuwen aan de KU_LEUVEN
In 2009 verscheen het boek ‘Geëxamineert de tijtels ende pampieren’ Het verhaal van de Zonnebeekse Augustijnerabdij, 1072 – 1796. Auteurs waren Franky Bostyn, Marjan De Smet en Paul Trio, terwijl die twee laatsten ook de redactie ervan verzorgden. Enkele jaren daarvoor werden in een groots project duizenden historische documenten met betrekking tot de abdij gedigitaliseerd, de niet altijd goed leesbare oude handgeschreven teksten werden uitgetypt en tenslotte ook gedeeltelijk ‘vertaald’ naar hedendaags Nederlands. Dit was allemaal terug te vinden op een speciaal daarvoor ontworpen website en vrij toegankelijk voor het publiek.
Helaas raakte de technologie waarmee de website gemaakt was verouderd en we kregen bericht dat die niet meer ondersteund werd en op korte termijn offline zou gaan. Paul Trio trok aan de alarmbel en samen met hem zochten we naar een oplossing die we vonden bij Intradev Software BV uit Moorslede. Samen met hen brachten we de data onder in een volledig nieuw digitaal platform met gebruiksvriendelijke zoekmogelijkheden. Op de website van de Zonnebeekse Heemvrienden is dit project te vinden onder https://www.heemkring-zonnebeke.be/interessante-links.html
Met deze lezing willen we dit project waarop we terecht fier mogen zijn, aan een breder publiek voorstellen. Paul Trio zal eerst de historische context schetsen waarin dit project tot stand kwam en het belang van dit archief voor de geschiedenis van Groot-Zonnebeke en omstreken. Nadien volgt door middel van een aantal voorbeelden een toelichting over de praktische werking van de databank. Daardoor is deze lezing niet alleen interessant voor onze leden en andere geïnteresseerden in lokale geschiedenis, maar zeker ook voor bestuursleden van geschiedkundige verenigingen buiten Zonnebeke. We maken van de gelegenheid ook gebruik om het hiervoor vermelde boek nog eens voor te stellen omdat het naadloos bij het DOZA project aansluit.
De lezing gaat door te Zonnebeke in de bibliotheek ‘De Letterschuur’ op donderdag 23 september 2021 om 19.30 uur stipt. De toegangsprijs bedraagt zes euro voor leden van de Heemvrienden en acht euro voor niet-leden, te betalen de avond zelf aan de ingang. Een drankje achteraf is in die prijs inbegrepen. Voor een vlotte organisatie en omdat het aantal plaatsen beperkt is, vragen we uitdrukkelijk dat u vooraf inschrijft, wat u op drie manieren kunt doen.
1.Op het telefoonnummer van de bibliotheek 051/77 01 58.
2.Rechtstreeks aan de balie van de bibliotheek.
3.Via de website van de BIB ‘De Letterschuur’.
We hopen op een talrijke opkomst.
De Zonnebeekse Heemvrienden
Schrijfwedstrijd voor de jeugd - editie 2021
Ondanks de corona voortdurende crisis zijn we er in geslaagd om de schrijfwedstrijd volledig af te werken. Onze juryleden overlegden via mail en telefoon, maar alle werkjes werden tijdig geëvalueerd. We bezorgden de scholen elk afzonderlijk en persoonlijk de resultaten en de boekenbonnen. We hadden natuurlijk allemaal liever een volwaardige proclamatie gehad, maar ook dit jaar was dit onmogelijk. Laat ons hopen dat voor de editie van 2022 alles opnieuw zijn normaal verloop zal kennen, al schreven we verleden jaar net hetzelfde. De leerlingen en hun leerkrachten kregen dit jaar allemaal een verzorgd boekje met alle ontvangen werkjes samengebundeld. Deze uitgave was enkel mogelijk omdat we dit jaar op de steun mochten rekenen van ons softwarebedrijf 'Intradev BVBA' Moorslede, dat een deel van de kosten voor het drukwerk op zich nam.
Via de link hieronder kun je het boekje bekijken in pdf vorm, we wensen je veel leesgenot.
Via de link hieronder kun je het boekje bekijken in pdf vorm, we wensen je veel leesgenot.
MAANDAG 11 NOVEMBER 2019 - PC DE CRAEYE
De editie 2019 van onze jaarlijkse boekenbeurs was zeker een van de betere. We kunnen terugkijken op een ruime opkomst en een gezellige drukte. Het was een beetje afwachten wat het effect van de wegebbende herdenking rond 14-18 zou geven voor onze boekenbeurs, maar dat bleek positief. Is het omdat er elders minder ‘te doen’ was dat de liefhebbers in ruimere aantallen hun weg vonden naar onze boekenbeurs? Krijgt onze volgehouden thematische aanpak meer en meer weerklank bij de geïnteresseerden in de recente krijgsgeschiedenis? Was het omdat we vooraf intense reclame voerden op andere boekenbeurzen? We houden geen enquête bij ons publiek, maar wellicht zal het een combinatie van al deze factoren zijn. Deze editie was in ieder geval een aanmoediging om dezelfde aanpak te behouden. Dit houdt in dat standhouders niet zomaar op de beurs terechtkunnen, hun aanbod moet passen in ons thema en daar zien we effectief op toe. Die thema’s zijn uiteraard de beide wereldoorlogen en krijgsgeschiedenis in het algemeen, maar ook heemkunde met betrekking tot West-Vlaanderen en Frans-Vlaanderen. We mogen jaarlijks ook enkele standhouders uit Groot-Brittannië en Nederland verwelkomen, waarmee de beurs meteen een internationaal tintje krijgt. Ondertussen is ook het PC de Craeye onze vaste herkenbare stek geworden. We hebben er ruimte voor de boekenbeurs zelf en de bezoekers kunnen napraten of bekomen in het cafetaria.
24 OKTOBER 2019 LEZING IN DE BIB
- WAAR KOMEN ONZE RELIGIEUZE FEESTDAGEN VANDAAN?
- OVER HET NUT EN NADEEL VAN GESCHIEDENIS VOOR HET LEVEN.
12 september 2019 - vlucht en terugkeer 14-18
Op donderdagnamiddag 12 september gaf Daniël Hoflack een geslaagde lezing in het zorgcentrum Sint-Jozef te Zonnebeke rond het thema 'Vluchten en terugkeren 1914-1918'. De grote vergaderzaal op het eerste verdiep zat afgeladen vol. Het onderwerp sprak velen aan, maar een deel van het publiek kwam zeker ook voor Daniël Hoflack zelf. Ondanks het feit dat hij al heel lang Zonnebeke verlaten heeft, bleek Daniël nog zeer gekend door de oudere toehoorders. De vele spontane gesprekken met ophalen van herinneringen getuigden daarvan.
Daniël behandelde het onderwerp met heel veel aandacht voor het lief en leed van de gewone man of vrouw tijdens en na De Grote Oorlog. Niettegenstaande we de laatste jaren een tsunami ondergingen van 14-18 gerelateerde evenementen, kregen we toch een vernieuwende kijk op hoe de gewone burgers die gebeurtenissen ondergingen.
In naam van de Zonnebeekse Heemvrienden moet ik Daniël nogmaals bedanken voor de lezing, want hij heeft dit belangeloos gedaan zodat we de namiddag gratis konden aanbieden. Ook de mensen van het Zorgcentrum zelf verdienen een dankwoordje, want zij stelden ons de accommodatie ter beschikking en boden nadien de aanwezigen nog een frisdrank of een koffie aan.
Daniël behandelde het onderwerp met heel veel aandacht voor het lief en leed van de gewone man of vrouw tijdens en na De Grote Oorlog. Niettegenstaande we de laatste jaren een tsunami ondergingen van 14-18 gerelateerde evenementen, kregen we toch een vernieuwende kijk op hoe de gewone burgers die gebeurtenissen ondergingen.
In naam van de Zonnebeekse Heemvrienden moet ik Daniël nogmaals bedanken voor de lezing, want hij heeft dit belangeloos gedaan zodat we de namiddag gratis konden aanbieden. Ook de mensen van het Zorgcentrum zelf verdienen een dankwoordje, want zij stelden ons de accommodatie ter beschikking en boden nadien de aanwezigen nog een frisdrank of een koffie aan.
5 mei 2019 - proclamatie van onze schrijfwedstrijd voor de jeugd
Zondagvoormiddag 5 mei 2019 was het zover, in 't Gelevelt was er de proclamatie van onze schrijfwedstrijd voor de jeugd, gevolgd door een optreden van een goochelaar en afgesloten met een receptie. Een bundeltje met alle ontvangen werkjes zijn tegen 3,00 euro beschikbaar in onze BIB.
Via onderstaande knoppen krijgt u een verslag met enkele foto's.
Via onderstaande knoppen krijgt u een verslag met enkele foto's.
Hadewijch Vanherpe ontving de eerste prijs, een boekenbon van 40 euro, Marie Erard won als tweede prijs de boekenbon van 30 euro. Stef Depuydt en Warre Degrande schreven beiden een stukje dat eveneens bij de besten hoorde. Zij kregen elk een boekenbon van 20 euro. De vier werkjes kunt u lezen via onderstaande knoppen.
27 april 2019 - uitstap naar antwerpen
Op zaterdag 27 april 2019 trokken we samen met leden van de gezinsbond naar Antwerpen. Er stond een havenrondvaart met een Flandria boot, een panoramisch zicht van bovenop het MAS en een geleid bezoek aan het Red Star Line museum op het programma. De gevreesde spelbreker zou het weer zijn, want gedurende gans de week werd voor die zaterdag zeer slecht weer voorspeld. We hadden echter ongelooflijk veel geluk. Ondanks een bij momenten dreigende hemel bleef het de ganse dag droog en zagen we af en toe zelfs de lentezon.
Het Antwerps havengebied is ongelooflijk uitgestrekt met overal een drukke activiteit en een indrukwekkend nieuw havengebouw. We zager er trouwens maar een klein deeltje van en de beperkte rondvaart deed velen van ons verlangen naar meer. Het voordeel van helder maar bewolkt weer is het sublieme vergezicht. Hoog vanop het MAS was het daarom volop genieten van het zicht op Antwerpen. 's Middags met allen naar restaurant Ellis, waar veredelde hamburgers op het menu stonden. Organisatorisch was het een hele klus om 50 personen vlot te bedienen, maar alles slaagde wonderwel.
In de namiddag een geleid bezoek aan het Red Star Line museum, vanwaar indertijd miljoenen landverhuizers inscheepten op zoek naar een beter bestaan. Dit bezoek sloot daarmee perfect aan op onze lezing van begin april. Via de link hieronder kunt u enkele foto's bekijken van de havenrondvaart en van het bezoek aan het Red Star Line museum.
Het Antwerps havengebied is ongelooflijk uitgestrekt met overal een drukke activiteit en een indrukwekkend nieuw havengebouw. We zager er trouwens maar een klein deeltje van en de beperkte rondvaart deed velen van ons verlangen naar meer. Het voordeel van helder maar bewolkt weer is het sublieme vergezicht. Hoog vanop het MAS was het daarom volop genieten van het zicht op Antwerpen. 's Middags met allen naar restaurant Ellis, waar veredelde hamburgers op het menu stonden. Organisatorisch was het een hele klus om 50 personen vlot te bedienen, maar alles slaagde wonderwel.
In de namiddag een geleid bezoek aan het Red Star Line museum, vanwaar indertijd miljoenen landverhuizers inscheepten op zoek naar een beter bestaan. Dit bezoek sloot daarmee perfect aan op onze lezing van begin april. Via de link hieronder kunt u enkele foto's bekijken van de havenrondvaart en van het bezoek aan het Red Star Line museum.
4 april 2019 - Lezing: volksverhuizers naar amerika
Lezing van donderdag 4 april 2019 - Terugblik
Professor John Everaert, em. hoogleraar in Koloniale & Maritieme geschiedenis aan de universiteit te Gent, gaf op 4 april in De Letterschuur voor de heemvrienden een geslaagde lezing over landverhuizers die in de 19de en begin 20ste eeuw naar Amerika emigreerden op zoek naar een beter leven. De belangstelling was goed en de professor hield met een gedreven en dynamische uiteenzetting zijn publiek de ganse avond vast.
We leerden over de penibele omstandigheden waarin de vroegste durvers, nog in de tijd van de zeilvaart, de overtocht maakten. Die overtocht kon tot zes weken duren omdat zeilschepen hun route dienden af te afstemmen op de oceaanstromingen en heersende winden. Het verschil tussen emigratie en deportatie was in die tijd niet altijd duidelijk. De overheid verstond immers de kunst om met nauwelijks verholen dwang, groepen burgers die ze als last voor de samenleving zagen de grote plas over te sturen. We spreken onder meer over landlopers, marginalen en andere armoezaaiers.
Wat later, vanaf ca. 1980 tot aan WO I, zagen we de massale en goed georganiseerde emigratie. Een combinatie van een moeilijk en onzeker bestaan in Europa met grote hoop vanuit Amerika. Het was in die tijd dat de Red Star Line rederij werd opgericht die vanuit Antwerpen miljoenen landverhuizers de oceaan over hielp. WO I deed die mensenstroom abrupt ophouden en na de oorlog heeft die zich niet meer ten volle hersteld. Verstrengde Amerikaanse wetgeving en de Grote Depressie in de jaren 20 van de vorige eeuw luidden definitief de doodsklok in van de grote migratie.
De spreker toonde ook aan waar de emigranten terechtkwamen. De Belgen concentreerden zich rond de Mid-West ten zuiden van de Grote Meren en het industriegebied van Detroit. Daar ontstonden gemeenschappen waar tot op vandaag nog gebruiken uit hun land van herkomst nog bestaan. De gekende ‘Gazette van Detroit’ bijvoorbeeld verscheen nog tot eind vorig jaar, weliswaar in een Engelstalige versie.
De professor beëindigde zijn lezing iets over 21:30 uur, de tijd was voorbijgevlogen. Na afloop genoten we met z’n allen van het klassieke glaasje. Alleen de heer Everaert bereikte de tafel met de glazen niet. Hij bleef voortdurend mensen te woord staan die bijkomende informatie wilden. Jammer voor hem, maar zo zien we het graag!
Professor John Everaert, em. hoogleraar in Koloniale & Maritieme geschiedenis aan de universiteit te Gent, gaf op 4 april in De Letterschuur voor de heemvrienden een geslaagde lezing over landverhuizers die in de 19de en begin 20ste eeuw naar Amerika emigreerden op zoek naar een beter leven. De belangstelling was goed en de professor hield met een gedreven en dynamische uiteenzetting zijn publiek de ganse avond vast.
We leerden over de penibele omstandigheden waarin de vroegste durvers, nog in de tijd van de zeilvaart, de overtocht maakten. Die overtocht kon tot zes weken duren omdat zeilschepen hun route dienden af te afstemmen op de oceaanstromingen en heersende winden. Het verschil tussen emigratie en deportatie was in die tijd niet altijd duidelijk. De overheid verstond immers de kunst om met nauwelijks verholen dwang, groepen burgers die ze als last voor de samenleving zagen de grote plas over te sturen. We spreken onder meer over landlopers, marginalen en andere armoezaaiers.
Wat later, vanaf ca. 1980 tot aan WO I, zagen we de massale en goed georganiseerde emigratie. Een combinatie van een moeilijk en onzeker bestaan in Europa met grote hoop vanuit Amerika. Het was in die tijd dat de Red Star Line rederij werd opgericht die vanuit Antwerpen miljoenen landverhuizers de oceaan over hielp. WO I deed die mensenstroom abrupt ophouden en na de oorlog heeft die zich niet meer ten volle hersteld. Verstrengde Amerikaanse wetgeving en de Grote Depressie in de jaren 20 van de vorige eeuw luidden definitief de doodsklok in van de grote migratie.
De spreker toonde ook aan waar de emigranten terechtkwamen. De Belgen concentreerden zich rond de Mid-West ten zuiden van de Grote Meren en het industriegebied van Detroit. Daar ontstonden gemeenschappen waar tot op vandaag nog gebruiken uit hun land van herkomst nog bestaan. De gekende ‘Gazette van Detroit’ bijvoorbeeld verscheen nog tot eind vorig jaar, weliswaar in een Engelstalige versie.
De professor beëindigde zijn lezing iets over 21:30 uur, de tijd was voorbijgevlogen. Na afloop genoten we met z’n allen van het klassieke glaasje. Alleen de heer Everaert bereikte de tafel met de glazen niet. Hij bleef voortdurend mensen te woord staan die bijkomende informatie wilden. Jammer voor hem, maar zo zien we het graag!
25 oktober 2018 - lezing: hekserij en andere occulte bezigheden
Donderdagavond 25 oktober organiseerde onze heemkring een lezing over hekserij, vroeger en nu. Onze sprekers waren dit keer Em. Prof. Jos Monballyu, gewoon hoogleraar Rechtsfaculteit KU-Leuven-KULAK, afdeling Romeins recht en Rechtsgeschiedenis. Voor hekserij en heksenvervolging heeft hij een ware passie en in binnen- en buitenland bestudeerde hij bijna 2.000 processen daarover.
Hij gaf een uitgebreid geschiedkundig overzicht van handelingen waarmee iemand vroeger als 'toveresse' of tovenaar aanzien werd, met alle pijnlijke gevolgen tot gevolg. Ook hoe justitie daar tegenover stond en de werking van het gerecht kwamen aan bod. De professor lardeerde alles met een gekruide en bij momenten pikante voorbeelden. Een zeer geslaagd eerste deel van de avond.
Onze tweede spreker was Ben Verhaevert die zichzelf voorstelde als nationale coördinator van PFI (Pagan Federation international : http://www.paganfederation.org/ een internationale organisatie die heidenen uit alle stromingen waaronder Wicca en witchcraft verenigt. Daarnaast is hij ook trustee (lid raad van bestuur) van Friends of the museum of witchcraft and magick in Boscastle http://museumofwitchcraftandmagic.co.uk/ . (Dit is het grootste museum ter wereld over hekserij en magie met meer dan 3,000 artefacten en een bibliotheek van meer dan 7,000 titels die allen aan hekserij en magie gerlateerd zijn.)
Het spreekt vanzelf dat de tweede spreker voor ons een sprong in het duister was en dat het publiek zeer nieuwsgierig was naar wat zijn uiteenzetting zou inhouden. Welnu, het werd een boeiende lezing over moderne hekserij, op een nuchtere en objectieve manier gebracht. We hoorden na afloop enkel positieve reacties.
Uit beide lezingen onthouden we dat er een natuurwetenschappelijke, of een magisch-religieuze kijk op de wereld mogelijk is. Vergeet ook niet dat op vandaag nog tal van mensen kaarsen in hun woning of kantoor branden voor de goede afloop van examens bij studenten, en dat dit gebruik ook floreert bij hoger opgeleide mensen!
Dat het onderwerp leeft bij onze bevolking bleek uit de goed gevulde leeszaal van de BIB, de vragen achteraf en de geanimeerde gesprekken bij het glaasje nadien.
Met een klik op onderstaande knop kunt u de Powerpoint presentatie van professor Monballyu herbekijken.
Hij gaf een uitgebreid geschiedkundig overzicht van handelingen waarmee iemand vroeger als 'toveresse' of tovenaar aanzien werd, met alle pijnlijke gevolgen tot gevolg. Ook hoe justitie daar tegenover stond en de werking van het gerecht kwamen aan bod. De professor lardeerde alles met een gekruide en bij momenten pikante voorbeelden. Een zeer geslaagd eerste deel van de avond.
Onze tweede spreker was Ben Verhaevert die zichzelf voorstelde als nationale coördinator van PFI (Pagan Federation international : http://www.paganfederation.org/ een internationale organisatie die heidenen uit alle stromingen waaronder Wicca en witchcraft verenigt. Daarnaast is hij ook trustee (lid raad van bestuur) van Friends of the museum of witchcraft and magick in Boscastle http://museumofwitchcraftandmagic.co.uk/ . (Dit is het grootste museum ter wereld over hekserij en magie met meer dan 3,000 artefacten en een bibliotheek van meer dan 7,000 titels die allen aan hekserij en magie gerlateerd zijn.)
Het spreekt vanzelf dat de tweede spreker voor ons een sprong in het duister was en dat het publiek zeer nieuwsgierig was naar wat zijn uiteenzetting zou inhouden. Welnu, het werd een boeiende lezing over moderne hekserij, op een nuchtere en objectieve manier gebracht. We hoorden na afloop enkel positieve reacties.
Uit beide lezingen onthouden we dat er een natuurwetenschappelijke, of een magisch-religieuze kijk op de wereld mogelijk is. Vergeet ook niet dat op vandaag nog tal van mensen kaarsen in hun woning of kantoor branden voor de goede afloop van examens bij studenten, en dat dit gebruik ook floreert bij hoger opgeleide mensen!
Dat het onderwerp leeft bij onze bevolking bleek uit de goed gevulde leeszaal van de BIB, de vragen achteraf en de geanimeerde gesprekken bij het glaasje nadien.
Met een klik op onderstaande knop kunt u de Powerpoint presentatie van professor Monballyu herbekijken.
22 april 2018 - schrijfwedstrijd voor de jeugd
Net zoals in 2017 organiseerden de Heemvrienden in 2018 een schrijfwedstrijd voor de jeugd van Groot-Zonnebeke die er dit schooljaar het zesde leerjaar volgen. We volgden het thema van de Erfgoeddag dat dit jaar 'Kiezen' was en dat we zo breed mogelijk interpreteerden. Alle scholen van Groot-Zonnebeke nodigden we uit om mee te doen, waarna De Biesweide (Beselare) en De Regenboog (Geluveld) hun medewerking aan dit project toezegden. In beide scholen gaven we dan in januari een uitgebreide toelichting over het project om de kinderen met een duwtje in de rug op het goede spoor te zetten.
Zondag 22 april was er in de BIB proclamatie. De opkomst was bij dit uitstekend lenteweer niet overweldigend, maar de sfeer was uitstekend. Onze schepen van cultuur Ingrid Vandepitte gaf een inleiding en ons extern jurylid Annelies Druart, verduidelijkte de beslissing van de jury en las het winnende stukje voor op een gepassioneerde manier zoals enkel zij dat kan. Onze oprechte dank voor hun inzet en zeker ook voor het vierkoppig damesteam dat instond voor de verzorgde receptie nadien. De directeur en de leerkracht van De Biesweide uit Beselare waren ook present en toonden daarmee hun waardering voor de jonge auteurs. Via de knop onderaan deze tekst krijgt u een foto te zien van onder meer enkele winnaars met hun ouders. De foto werd genomen door Zenon Bekaert die deze ook beschikbaar stelde voor onze website, waarvoor onze dank.
Er deden in totaal 38 leerlingen aan de wedstrijd mee die samen 26 werkjes instuurden. De Heemvrienden waardeerden 15 werkjes met een boekenbon van 20 euro, Nathan Verbrugghe won met een bon van 40 euro de eerste prijs en het duo Julie Latruwe en Babette Meeuws kregen een bon van 30 euro als tweede prijs. Beide werkjes kunt u lezen via onderstaande links. Alle werkjes die een boekenbon wonnen publiceren we in Zonneheem 2018/2.
We zijn vastbesloten om dit volgend jaar te herhalen!
Zondag 22 april was er in de BIB proclamatie. De opkomst was bij dit uitstekend lenteweer niet overweldigend, maar de sfeer was uitstekend. Onze schepen van cultuur Ingrid Vandepitte gaf een inleiding en ons extern jurylid Annelies Druart, verduidelijkte de beslissing van de jury en las het winnende stukje voor op een gepassioneerde manier zoals enkel zij dat kan. Onze oprechte dank voor hun inzet en zeker ook voor het vierkoppig damesteam dat instond voor de verzorgde receptie nadien. De directeur en de leerkracht van De Biesweide uit Beselare waren ook present en toonden daarmee hun waardering voor de jonge auteurs. Via de knop onderaan deze tekst krijgt u een foto te zien van onder meer enkele winnaars met hun ouders. De foto werd genomen door Zenon Bekaert die deze ook beschikbaar stelde voor onze website, waarvoor onze dank.
Er deden in totaal 38 leerlingen aan de wedstrijd mee die samen 26 werkjes instuurden. De Heemvrienden waardeerden 15 werkjes met een boekenbon van 20 euro, Nathan Verbrugghe won met een bon van 40 euro de eerste prijs en het duo Julie Latruwe en Babette Meeuws kregen een bon van 30 euro als tweede prijs. Beide werkjes kunt u lezen via onderstaande links. Alle werkjes die een boekenbon wonnen publiceren we in Zonneheem 2018/2.
We zijn vastbesloten om dit volgend jaar te herhalen!
7 april 2018 - uitstap heemkring & gezinsbond
29 MAART 2018 - LEZING OVER DE DUIVENSPORT
11 november 2017 - boekenbeurs van de westhoek
Op zaterdag 11 november vond te Passendale de jaarlijkse boekenbeurs van de Westhoek plaats, een organisatie van de Zonnebeekse Heemvrienden met logistieke steun van het MMP1917 en het heksencomité Beselare.
Vanaf 07:00 uur kunnen boekenverkopers hun stand inrichten en vanaf 09:00 uur gaan de deuren ook voor het publiek open. Tenminste in principe, want samen met de boekenverkopers glippen onvermijdelijk de meest hardnekkige liefhebbers eveneens de zaal binnen en ontstaat een gezellige lichte chaos.
Via onderstaande knoppen krijgt u een idee van de inhoud en verloop van de boekenbeurs.
Vanaf 07:00 uur kunnen boekenverkopers hun stand inrichten en vanaf 09:00 uur gaan de deuren ook voor het publiek open. Tenminste in principe, want samen met de boekenverkopers glippen onvermijdelijk de meest hardnekkige liefhebbers eveneens de zaal binnen en ontstaat een gezellige lichte chaos.
Via onderstaande knoppen krijgt u een idee van de inhoud en verloop van de boekenbeurs.
Bovenstaand filmpje toont de opbouw van de beurs, waarbij de eerste bezoekers ook al present tekenen.
Dan onze oprechte dank en waardering voor de mensen die:
- zorgen voor de nodige contacten en afspraken met de standhouders
- de avond voor de beurs de zaal klaarzetten
- in de vroege ochtend van 11 november de standhouders opvangen en zorgen dat iedereen de beloofde ruimte krijgt
- erop toezien dat alle discussies beschaafd blijven
- zorgen dat de bar bemand is zodat niemand honger noch dorst hoeft te lijden
- op voorhand gastronomische soep klaarmaken
- belegde broodjes voorzien
- onze eigen boekenstand bemannen
- tussendoor nog tijd maken voor netwerking
- na de beurs ervoor zorgen dat de zaal opnieuw netjes opgeruimd is
- moe maar tevreden al denken aan de editie 2018...
Dan onze oprechte dank en waardering voor de mensen die:
- zorgen voor de nodige contacten en afspraken met de standhouders
- de avond voor de beurs de zaal klaarzetten
- in de vroege ochtend van 11 november de standhouders opvangen en zorgen dat iedereen de beloofde ruimte krijgt
- erop toezien dat alle discussies beschaafd blijven
- zorgen dat de bar bemand is zodat niemand honger noch dorst hoeft te lijden
- op voorhand gastronomische soep klaarmaken
- belegde broodjes voorzien
- onze eigen boekenstand bemannen
- tussendoor nog tijd maken voor netwerking
- na de beurs ervoor zorgen dat de zaal opnieuw netjes opgeruimd is
- moe maar tevreden al denken aan de editie 2018...
9 november 2017 - lezing over archeologie.
Op donderdag 9 november 2017 gaven Maarten Bracke van het archeologisch adviesbureau als eerste spreker en Mario Dujardin van de politiezone Arro Ieper als tweede spreker, een lezing over archeologie.
Maarten Bracke gaf een overzicht van de huidige wetgeving en overliep recente en nog lopende archeologische projecten in de regio Zonnebeke. Nadien beschreef Mario Dujardin wat er allemaal bij komt kijken wanneer menselijke resten naar boven komen.
Een verhelderende lezing waarbij het publiek een inkijk kreeg in de toch wel aparte wereld van de archeologie.
Maarten Bracke gaf een overzicht van de huidige wetgeving en overliep recente en nog lopende archeologische projecten in de regio Zonnebeke. Nadien beschreef Mario Dujardin wat er allemaal bij komt kijken wanneer menselijke resten naar boven komen.
Een verhelderende lezing waarbij het publiek een inkijk kreeg in de toch wel aparte wereld van de archeologie.
eind juni 2016 - Theaterwandelingen met als thema De beeldenstorm
Eind juni 2016 organiseerden De Zonnebeekse Heemvrienden V.Z.W. een reeks theaterwandelingen met als thema De Beeldenstorm van 1566. Via de knoppen hieronder kunt u een reeks foto's te bekijken, krijgt u een korte beschrijving van de getoonde taferelen, of leest u meer historische duiding.